Początki parafii Jeżów wiążą się z działalnością benedyktynów, którzy przybyli tu w 1108 roku i podjęli pracę duszpasterską w kaplicy książęcej. W latach 1141 – 1150 kasztelan ze Skrzynna Piotr Dunin wybudował dla nich kościół pw. św. Andrzeja Apostoła. W 1273 roku abp Marcin II erygował przy nim parafię, której proboszczem był każdorazowy przełożony klasztoru. Kościół, spalony w pożarze miasta w 1579 roku, zastąpiła świątynia wzniesiona przez ojca Jędrzeja Chrzczonowskiego. Po I rozbiorze Polski Jeżów znalazł się w zaborze rosyjskim. Na mocy nakazu cara Aleksandra I z 1820 roku zakończyła się siedmiowiekowa historia tutejszego klasztoru. W 1824 roku rozległą terytorialnie parafię objęli księża diecezjalni. Niewielki kościół nie był w stanie sprostać potrzebom duszpasterskim wiernych. W latach 1907 – 1914 ks. kanonik Bolesław Raźmo wzniósł przy nim duży kościół według projektu architekta Konstantego Wojciechowskiego. Jego poświęcenia dokonał delegat arcybiskupa warszawskiego ks. Władysław Żaboklicki - dziekan skierniewicki w lipcu 1914 roku. W latach 1972 – 1980 ksiądz proboszcz Lucjan Domagała nad zakrystią kościoła zorganizował skarbiec z dziełami sztuki sakralnej z czasów benedyktyńskich (ograbiony w 2002 roku). On też w 1978 roku przebił przejście z nowego kościoła do starego w którym ołtarz główny przeniósł pod chór. Kościoły przy Alei 3 Maja 30 dowodzą ciągłości tradycji. Otynkowana gotycka nawa dawnego kościoła przylega do zachodniej ściany neogotyckiej świątyń, pnącej się w górę wieżą frontową. Stuletnie mury z czerwonej cegły, posadowione na kamiennych fundamentach, przykrywa stromy dach z sygnaturką. Trójnawowe wnętrze przykryte sklepieniem krzyżowym posiada wystrój w stylu gotyckim. W ołtarzu głównym zwróconego na północ prezbiterium są obrazy Najświętszego Serca Pana Jezusa i Matki Bożej Łaskawej oraz rzeźba Jezusa na Krzyżu nad którymi umieszczana jest figura św. Józefa. W nawach stoją ołtarze boczne: prawy – z obrazem Matki Bożej z Dzieciątkiem, lewy – obrazami św. Józefa i św. Anny. Przekaz teologiczny dopełniają witraże przedstawiające sceny z historii chrześcijaństwa w Polsce. We wnętrzu znajdują się także epitafia i tablice pamiątkowe dawnych właścicieli dworu Popień - Hrabiów Krukowieckich. W kościele parafialnym odbywają się uroczystości odpustowe: główny odpust ku czci św. Józefa – 19 marca i mały odpust ku czci św. Anny – 26 lipca. Dodatkowo w kościele św. Andrzeja obchodzony jest odpust 30 listopada, a w kaplicy pw. Matki Bożej Fatimskiej w DPS w Dąbrowie 13 maja. Na cmentarzu znajduje się świątynia pw. św. Leonarda, wybudowana przez benedyktynów w XVII wieku. Odpust obchodzony jest w niej 6 listopada.